عمریست
سه شنبه, ۲۰ اسفند ۱۳۹۲، ۰۲:۵۰ ب.ظ
عمریست که از ظهوراوجاماندیم
درغربت سردخویش تنهاماندیم
اومنتظراست تاکه مابرگردیم
ماییم که درغیبت کبری ماندیم
هنوزم انتظارم انتظاراست
هنوزم دل به سینه بی قراراست
هنوزم خواب میبینم به شبها
همان مردی که براسبی سواراست
همان مردی که آیدجمعه روزی
واین پایان خوب انتظاراست
مثل نسیم آمدنت ناگهانی است
مثل شمیم یاس، حضور تو آنی است
مثل بهار در همه جا پخش می شود
اخبار سبز صبح ظهورت جهانی است
مثل نماز و روزه فراگیر می شود
مهرت چرا که ریشه ی آن آسمانی است
دیگر کسی وساطت باطل نمی کند
دیگر چه جای خواهش و پا در میانی است
آغاز دوره ی «أرِنی» گفتن دل است
پایان آیه های غم «لن ترانی» است
انگار دلخوری که ز یاد تو غافلیم
فهمیده ای تو هم که دعامان زبانی است
صد فاطمیه رفت و نشد فاطمی شویم
تنها امید ما به همین روضه خوانی است
ای کوه صبر از غم زهرا شدی تو آب
با یاد کوچه سینه ات آتشفشانی است
در پشت در برای ظهورت دعا کند
آن مادری که قامتش از غم کمانی است
سید محمد میرهاشمی